خاطره بازی!

!!!من به شدت اینو می خوام....*** 

داشتم با دوستم بر می گشتم از اموزشگاه گفت یه فیلم دارم خوراک خودت!اسمشو گفت به نظرم اشنا اومد...گفتم اره شنیدم...ولی زیاد ابراز علاقه نکردم که اره می خوامو بده و اینا... 

الان به طور خیلی اتفاقی تو یه سایت عکسشو دیدم و بطور خیلی سفتی الان دلم می خواد تو دی وی دی رامم بودو داشتم نگاش می کردم 

حالا کو تا من دوباره این دوستمو بینم؟؟؟!shit!! 

امروز همین دوستم گفت پریماه هم زنگ زد(یکی از دوستای مشترکمون)یه دوسال و اندی ...3سال میشه باهاش حرف نزدم!3 سال راهنمایی با هم بودیم.یعنی من خاطره انگیز ترین سالهای تحصیلم این 3 سال بوده..هر وقت به اون موقع ها فکر می کنم هم بغضم میگیره هم خنده!یه اکیپ 4 نفره بودیم.که هر 4 تامون به شدت صمیمی بودیم.البته زیراب زنی و اینجور بچه بازیاهم بود بینمون.ولی اکیپ خوبی بودیم.از اول تا سوم مدرسه گردون بودیم.الان من مثبت شدم دیگه صدام در نمیاد ....شر به پا نمی کنم.تو اون سالا...بچه های کلاسای دیگه هر زنگ پلاس بودن تو کلاس ما...ماهم به اصطلاح مرکز فرماندهی شون بودیم!یعنی هیچ زنگی نبود که نخونیم و نزنیمو نرقصیم...چند بار سس و پفک و ماست موسیری مالیدیم به هم بیا ببین!کثافت به معنای واقعی کلمه بودیم. 

یادمه یه بار گفتن ظرف بیارید زنگ ورزش می خوایم اب بازی کنیم.ما نیاورده بودیم.تو دهنمون اب پر میکردیم ....طرفو می گرفتیم میریختیم از دهنمون تو یقه اش!صورتشو می گرفتیم تف می کردیم اون همه ابو از دهنمون تو صورتشون....اصلا یه وضع افتضاحی.... 

رمان چند تا چند تامی بردیم مدرسه...زنگای درسو تفریحم حالیمون نبود..زیر میز می خوندیم و نامه میدادیم به هم..یه بارم همین پریماه می خواست بره نمیدونم کدم گوری کتابشو داد به من حالا من 2 تا کتاب دستمه این مدیرمونم به سمتم داره میاد!هیچی دیگه..سر ویس شدیم رفت..گفت تا ماماناتون نیاد نمیدم بهتون! 

منم که ازین سابقه ها نداشتم خلاصه واسه مامانم نامه نوشتم که دعوام نکنهاونم خیلی شیک اومد مدسه کتابو گرفت...بدون هیچ حرفیو ناراحتی!بسی حال کردم...اون بیشورم میگه من میدونم این دختر خوبیه..می خواستم بدونن مدرسه جای اینا نیستو یه مشت...بلانسبت_____شر!!!  

یا مثلا اکثا که گوشیو .....CDو  DVD و MP3,4 اینا میاوردن ....بعد خبر می پیچید کهمی خوان بیان بگردن کیفارو...کیفا بخوره تو سرشون...بازرسی بدنیم می کردن!!!خلاصه اینارو یا تو کلاس جاسازی می کردیم یا تو لباسامون....یه بار با اعتماد به نفسی بس فراوان یه چیو..دقیقا یادم نیس چی چپوندم !!!!!!دخترا خوب میدونن کجا(ببخشید دیگه..جنبه داشته باشید خواهشا)بعد اینا پروها قشنگ بازرسی کردنمارو ولی نفهمیدن یه چی غیر عادیه!!!ماهم از حماقتشون بسی در دل ریسه رفتیم! 

هییییییییی.....یادش بخیر.....خاطرات اونقدر زیاده که نمیشه همشو نوشت! 

 مامان من ازین پریماه خوشش نمی یومد...خداییشم راس می گفت...ولی من به خاطر خاطرتمونو...دوران باهم بودنمون خیلی دوست داشتم هراز گاهی سراغی ازش بگیرم   بحرفیم با هم!با تموم شدن راهنماییم دیگه رابطه ام هم با پریماه تموم شد...اما هیچ وقت خاطراتمون یادم نرفته... 

هنوزم دلم براش تنگ میشه... 

نمی دونم اون منو یادش رفته یا نه!مهمم نیست برام. 

فقط با خودم فکر می کنم چه دنیاییه....ادما تو یه برهه ای از زمان چه قدر به هم نزدیک میشن و با یه اشاره ای....چه فاصله ای بینشون میفته! 

مثلا با خودم فکر می کنم ممکنه 5..6 سال دیگه به طور اتفاقی ببینمش!؟اون موقع منو می شناسه؟؟؟قیافمم نشناسه اسمم چی؟اگه اسممو بشنوه یادش میاد؟؟؟ اصلا  بعد اونهمه سال چجوری میشه؟؟؟مثلا میبینمش که با شوهرشه؟یا با بچش؟یا تو محل کارم ببینمش وووو اووهووووووه هزار جور سوال دیگه! 

ولی مطمئنم!!! 

من هیچ وقت نه اونو...نه هیچ کسه دیگه که باهاش خاطره داشته باشمو یادم نمیره.